هفته نامه آیینه یزد

معلمان حق اعتراض دارند اما...

آن چه باعث بهبود زندگی و رفاه نسبی مردم می‌گردد برگزاری جلسات سخنرانی، همایش، موعظه، نصیحت، وعظ و خطابه نیست چون این امور به تنهایی شکم گرسنه‌ای را سیر نخواهد کرد، وسایل تحصیلی فرزندان را فراهم نمی‌نماید، امکانات و وسایل ازدواج آماده نمی‌کند و سر پناهی برای افراد بی‌خانمان نمی‌سازد. اما رعایت حقوق عامه از سوی مسئولان و دولتمردان، برنامه‌ریزی دقیق اقتصادی و اجرای صحیح قانون اساسی از جمله توجه به بند 9 اصل سوم که دولتمردان را موظف نموده است در «رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه در تمام زمینه‌های مادی و معنوی» کوشا باشند و بتوانند اختلاف طبقاتی و تبعیض را محو و یا کم نمایند و سازمان‌ها و دستگاه‌های نظارتی وظایف قانونی خود را انجام دهند تا با اقدامات عملی قوای مقننه، مجریه و قضاییه جلو رانت‌خواری‌ها و رشوه‌خواری‌ها، اختلاس‌ها، ظلم‌های اقتصادی قارون صفتان زر اندوز و تجمل‌پرستان و کاخ‌نشینان گرچه تعدادی از آنان هم در لباس دینداری باشند گرفته شود. در این صورت امیدواری عموم مردم و اعتماد آنان به مدیران کشور بیشتر جلب و مایه قوام و سامان‌یابی‌زندگی شهروندان می‌گردد چون نباید بگذارند به شکل انحصاری عده‌ای صاحب الاف و الوف شوند و بسیاری نیز با مشکلات زندگی و کمبودها دست و پنجه نرم کنند. پیامبر گرامی اسلام (ص) می‌فرماید: «به هر کسی پس از من کار این امت را به دست می‌گیرد می‌گویم: خدا را فراموش نکند، مبادا با مسلمانان مهربان نباشد، باید در برابر سالخوردگان مودب باشد با ناتوانان مهربانی کند، عالمان را محترم شمارد، به مسلمانان زیان نرساند و خوارشان نسازد، به فقر گرفتارشان نکند تا از دین بیرونشان برد، در خانه خود را به روی آنان نبندد که در این صورت قدرتمندان ضعیفان را خواهند خورد...» 1
این فرمایش خطاب به همه مدیران و حاکمان و مسئولان در رده‌های مختلف در هر موسسه و جامعه و سازمان و اداره می‌باشد. اواخر اسفند 93 و اوایل فروردین ماه سال‌جاری فرصتی پیش آمد تا نویسنده این سطور در دو جلسه‌ای که تعدادی از فرهنگیان و معلمان شاغل و بازنشسته خواسته‌های خود را مطرح می‌نمودند حاضر باشد. اکثریت قریب به اتفاق حاضران از عدم توجه دولت بویژه مسئولان وزارت آموزش و پرورش در جهت رسیدگی به درخواست‌های معلمان می‌گفتند و در مقایسه با کارمندان بعضی از نهادها و ادارات مدارکی را ارائه می‌نمودند که حکایت از تبعیض و اختلاف فاحش در پرداختی آنها داشت. این نکته بسیار حائز اهمیت است معلمی که نه تنها حرف و سخنش بلکه تکان دادن دست و سر و حرکات صورت و چشم و حتی نحوه بیان کلماتش در زندگی و گاه در سرنوشت شاگردان اثر بخش می‌باشد هر گاه بدون علاقه در مدرسه و کلاس حاضر شود چه اثراتی در زندگی نوباوگان و محصلان خواهد داشت؟
در آن دو جلسه که بیش از 5 ساعت ادامه داشت بالاترین مقام اجرایی استان و معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری اظهارات یکایک حاضران و معترضان را شنیدند و قول دادند خواسته‌ها را به مقامات ذیربط اعلام نمایند. نگارنده نیز در آن جمع پیشنهادهایی مطرح نمود که به شرح زیر در این ستون بدان اشاره می‌گردد.
-علاوه بر گزارش‌هایی که توسط مدیران استان بنا به وظیفه اداری به تهران و برای اطلاع مقامات ارسال می‌گردد خلاصه مسائل و موضوعات مطرح شده را جهت استحضار مقام وزارت آموزش و پرورش و رییس جمهور تنظیم و درخواست رسیدگی و بذل توجه گردد.
 اکنون که سازمان برنامه و بودجه در حال احیاء است از برنامه‌ریزان بخواهند طرحی ارائه نمایند تا تفاوت حقوقی معلمان اعم از شاغل و بازنشسته در مقایسه با بسیاری از ادارات دیگر در حد فعلی نباشد و تبعیض موجود کمتر گردد. به عنوان نمونه در آن جمع فردی با مدرک فوق لیسانس و 19 سال خدمت در آموزش و پرورش می‌گفت دریافتی وی از همسرش که فوق دیپلم و با حدود ثلث سابقه وی در نهاد و سازمان دیگری به خدمت اشتغال دارد کمتر است.!!
-در چند سال اخیر همیشه بحث از مطالبات فرهنگیان بوده که در پایان هر سال پرداخت نمی‌گردد و به سال بعد موکول می‌شود. مناسب است دولت زمینه‌ای فراهم نماید در اسفندماه ‌کمبود بودجه و نقدینگی موجود را به نسبت بین همه ادارات و سازمان‌های دولتی تقسیم و به مردم اعلام نماید وزیران و مدیران ارشد دستگاه‌ها و استانداران هم معادل چند روز حقوق و پاداش یا بخشی از حق سفر و ماموریت و اضافه کار خود را دریافت ننمایند تا چند ماه بعد همزمان با معلمان به حسابشان واریز ‌گردد. در این صورت به طور قطع تاحدی مساوات بر قرار و این امر به صلاح و صواب نزدیکتر خواهد بود. نکته‌ای هم به اطلاع فرهنگیان حاضر در آن جلسه رسید که راقم این سطور در موقعیت کنونی به طور قطع موافق اعتراض و انتقاد نه تنها معلم و کارگر بلکه آحاد شهروندان و ایرانیان می‌باشد اما مخالف تعطیل کردن کلاس و رها کردن دانش آموز در مدرسه و کوچه و خیابان است دیده می‌شود مردم یک منطقه یا شهر و کشور به احترام یا به نشانه اعتراض یک دقیقه سکوت می‌کنند بنابراین معلم می‌تواند به نحو مقتضی خواسته‌های قانونی و منطقی خود را به اطلاع مسئولان امر برساند و در روز معین و مشخصی یک یا چند دقیقه در دفتر و یا مدرسه اعتراض خود را مطرح نماید و از مدیران مدارس بخواهد مسئولان امر را مطلع نمایند یا در ساعات بیکاری و بعد از تعطیلی مدرسه در اداره آموزش و پرورش و یا استانداری حضور پیدا کند و مشکلات خود را بازگو و با مقامات مسئول مذاکره نماید.
«روابط سیاسی و اقتصادی اجتماع به سخت‌ترین شکل با یکدیگر در آمیخته است، و اداره هیچ جامعه‌ای امکان پذیر نیست مگر آنکه مسئولان آن به هر دو تدبیر سیاسی و اقتصادی توجه کامل داشته باشند، که فرهنگ و علم و هنر و اخلاق و حقوق و صنعت و پیشرفت و آزادی و دفاع همه وابسته به اقتصاد و احوال مالی است پس تا زمانی که هیات حاکمه در تدبیر اقتصادی به موفقیت دست نیافته باشند در تدبیر سیاسی خود نیز موفقیتی پیدا نخواهند کرد. و تدبیر اقتصادی هنگامی به پیروزی می‌رسد که قسط در میان مردم اقامه شده باشد. و از تاثیر این تدبیر در دفاع و آنچه بدان مربوط می‌شود نیز نباید غافل ماند.»2
پیشنهاد می‌گردد دولت علاوه بر رسیدگی به درخواست‌ها و تقاضاهای به حق معلمان و کوشش در رفع تبعیض‌های موجود توجه بیشتری مبذول نماید تا آموزشگاه‌هایی که دیوار و سقفش خطر ریزش دارد مقاوم‌سازی و مدارسی که امکانات لازم و وسایل سرمایش و گرمایش استاندارد ندارد تجهیز گردد. مدیران ارشد استان‌ها اجازه ندهند شرکت‌های آب و برق و گاز به علت عدم پرداخت وجه مصرفی، آب و برق و گاز مدرسه‌ای را قطع کنند چون این روش نه تنها دانش‌آموزان و کارکنان مدرسه را با سختی و تنگنا روبرو می‌کند بلکه خبر آن همانند دیگر رویدادها در اسرع وقت در رسانه‌های مکتوب و مجازی سراسر دنیا پخش می‌گردد عده‌ای هم با آب و تاب این مسائل را نقل و یا منتقل و با ارائه کمک‌ها و مساعدت‌های ایران به دیگر کشورها اعم از مسلمان و غیرمسلمان مقایسه می‌کنند و انعکاس خوبی در جامعه و در افواه و اذهان عمومی مردم نخواهد داشت.
اگر رییس‌جمهور در این مورد پیش قدم شود و اعلام نماید وجوهی که دولت یا مردم هر شهر و مرکز استان قرار است هنگام سفر استانی هیات وزیران برای نصب بنر و چاپ عکس و اطلاعیه‌ها و آگهی‌های خیرمقدم هزینه نمایند در همان منطقه و استان بدین امور اختصاص یابد در این صورت چون مردم دنبال ماشین‌های مسئولان نمی‌دوند هم کرامت انسان‌ها حفظ می‌گردد و هم مدارس نیز در طول سال با قطعی آب و گاز و برق روبرو نخواهد شد.
اسفندماه گذشته آیینه یزد با درج مقاله‌ای یادآوری نمود بیشتر«اعتراض معلمان به فرق است نه به فقر» 3
بدان امید که در آینده نزدیک شاهد افزایش حقوق معلمان در تمام مقاطع نسبت به همطرازان در دیگر دستگاه‌ها باشیم چرا که معلمی شغلی نه با رویکرد انفعالی بلکه با جهت‌گیری فعالانه دایمی و همیشگی محقق می‌شود یعنی معلم اگر از پیشینه قوی علمی برخوردار نباشد و بنیه علمی خود را پیوسته با مطالعه و پژوهش و تحقیق به روز نکند در آموزش و انتقال دانش به دانش آموزان موفق نخواهد بود و خیلی زود موقعیت و جایگاه خود را بین دانش آموزان و همکاران از دست خواهد داد و تنزل و افول او قطعی خواهد بود.
سابق بر این هم معلمان در بدو استخدام با یک گروه بالاتر کار را آغاز می‌کردند و البته در دانشگاه‌ها و مراکز تربیت معلم واحدهای بیشتری را گذرانده بودند در آغاز فعالیت سال جدید دولتمردان و ریاست جمهور بدانند قاطبه معلمان و فرهنگیان عمود خیمه دولت و مایه قوام و دوام و پیشرفت و توسعه کشورند اگر زمانی گفته می‌شد کشاورزی محور توسعه یا صنعت و اقتصاد و سایر ابعاد زندگی مادی عامل پیشرفت است امروز همه به این نتیجه رسیده‌اند که محور توسعه و پیشرفت نیروی انسانی دانش آموخته و تربیت یافته است و لاغیر و این عامل محقق نمی‌شود مگر توسط معلم.

مدیر مسئول

پی نوشت‌ها:
1- کتاب «الحیاه»، استاد محمد رضا حکیمی، ترجمه محمد آرام، جلد ششم
2- همان، صفحه 677
3- آیینه یزد، شماره 404، 20/12/93